139.
بسم اللہ الرحمن الرحیم
سلام
ھمیشه از اینکه سریع بیام بہ کاری کہ بھم گفتن یا پندی کہ این کاره درسته یا یہ جور کار تقلیدی عمل کنم بدم میومده .... !!!!
نمى دونم منظورمو رسوندم یا نہ ....
اما حالا حس میکنم باید یہ سری چیزا رو فاکتور بگیرم .... از رو خوبی بی نھایتش از فوق العاده درست بودنش ....
تقلید کہ میگم مثه این کہ یہ نفر بیاد اوم ھر پستش بنویسہ بسم الله الرحمن الرحیم و من ھم مثہ ان اینکارو انجام بدم ....
بہ نظرم میومد ھمیشہ کہ وقتی من اینکارو میکنم فلانی متوجہ میشہ کہ من یھو دارم مثہ اون یکی عمل میکنم.... و من اینو دوست نداشتم ... ھنوزم دوس ندارم .... اما گفتم کہ ھمونجوری کہ برا اکثر موارد استثنا میزارم برا اینم میزارم ....
تو حاشیہ این مسئلہ ھم بگم گاھی ھم وقتی واقعا از یہ چیزی خوشم میومد سعی میکردم حتما منم اون ویژگی رو داشتہ باشم ... معمولا تو رفتار و حرف بودھ ....
مثلا یہ زمانی دوست داشتم بہ جای گفتن چی کار بگم چہ کار .... چند باری حواسم بود کہ بگم چہ و تا زمانی کہ دختر خالم چہ رو از دھنم شنید و اصرار داشت کہ میگم چَ نہ چہ .... منم بگم باز حرف خودشو میزنہ .. اما اونجا در عین اینکہ آگاھانہ اینطور میگفتم متوجہ شدم انگاری ناخود آگاھم تا چند مدت برنامہ ریختہ و تا بیام بگم چی خودش میگہ چہ !!!!
این چہ گفتن یادم نبود نشات گرفتہ از کجاست کہ الانہ بھش فکر میکنم می بینم احتمالا برگردھ بہ نابردھ رنج کہ پلیسہ میگفت چی کنیم حالا ... !!!!!
حالا من بہ صورت برعکسش تقلید میکردم .... کاملا غیرستقیم .... !!!! خوشم میومد بگم چہ کار ... الکی الکی ...
حالا اصرار ندارم ... چہ کاریہ ... از فردا برم بین بچہ ھا بگم ابروم میرھ ..
اشتباھ برداشت نکنین ... وقتی اینطور میگم در کنار این مورد کہ من بہ نگاھ دیگران توجہ نشون میدم اینم ھست کہ من جزو ادمایی کہ بشدت دنبال اینن کہ ھر کاری عشقشون کشید انجام بدن نیستم .... پس وقتی می بینم چیزی کہ یہ مدتہ ازش خوشم اومدھ باعث بشہ دستم بندازن ... یا نگاھ عجیبی بھم داشتہ باشن یا جلوی ھمہ ازش بہ یہ شکل استفادھ نمیکنم یا کنار .میذارمش ...
یاعلی گفتنم ھم از خوندن یہ رمان نشئت گرفت ... میدونم اونطور کہ باید از تہ دل نمیگم اما تصمیم دارم بہ گفتنش ادامہ بدم تا یہ روز از تہ دل شہ .... تا ھوای منو دادشتہ باشہ .... یکی از اون عاملایی کہ باعث میشد دنبال یہ چینین حرکتایی باشم این بود کہ دلم می خواست یہ روش خاص داشتہ باشم یہ نشونہ از وجود من ...
مثہ اینکہ یکی از دوستا کہ شمارم از گوشیش حذف شدھ بودھ با دیدن یا علی آخری کہ تہ متن موردنظر براش فرستادم منو بشناسہ ....
اینو من دو سه شب پیش تو گوشیم نوشتم ... فکر میکردم حذف شده ...
فعلا همینه ... ته نداره :))
باشد تا رستگار شویم :)
یاعلی
