حالا وقتش رسیده همه انرژی و وقتم رو بذارم روی پروژه ارشد!
هومممم ... زیباست ... وقتی راجع بهش صحبت می کنم و چیزهایی که حینش می تونم تجربه کنم و یاد بگیرم خیلی خوشحال میشم.
خوشحالم که تلاش کردم و برای درس خوندن اومدم تهران و تنهایی زندگی کردم و دنیام بزرگ تر شد
سخت بود، خسته شدم، افسرده شدم، نا امید شدم ولی چیزی که نتونه تو رو بکشه قوی ترت می کنه :))
حالا دلم میخواد حتی آرزوهای بزرگ تر داشته باشم!
می خوام "من" رو بزرگ و بزرگ تر کنم! فاطمه اینقدر قابلیت و توانایی داره که حالا که نیمه راهه تا به 25 سالگی برسه هم هنوز 50 درصد از همه چیزی که داره رو استفاده نکرده
تا حالا شنیدین وقتی از یک عضله بیشتر اضافه می کنین بزرگ تر میشه؟ بدنمون خیلی حرفه ای و قشنگه ... وقتی از یه بخشیش بیشتر استفاده می کنی خودش می فهمه که انرژی رو باید به اون سمت سوق بده و اون بخش رو قوی تر میکنه
برای همین هم هست که هیچ محدودیتی برای چیزایی که میتونیم یاد بگیریم وجود نداره
دلم می خواد از تک تک قدم های سختی که میتونه وجود داشته باشه فقط لذت ببرم
حالا که دوست های مختلفی دارم که تک تکشون آدم های درست و ارزشمندی هستن که می تونن بهم لبخند بزنن و دستم رو بگیرن و تو ذهنشون من بهترین آدم روی زمین باشم
کفایت میکنه .. مگه نه؟
دلم میخواد از هر قفسی که دورم هست خلاص بشم
از هر چیزی که ذهنم و جسمم رو محدود میکنه!
فراتر از هر چیزی ...
پرواز به سمت بی نهایت ... Go Go Go :))))))
