107. خودتونُ توی این موقعیت تصور کنین 2
ادامه می دم ...
شما الان همون وکیله هستین ... با هوش و ذکاوت بالا ...
همون که مهره اصلی شرکتشه ...
همون که با وجود فراموشیش تونست یه پرونده مهم رو به ثمر برسونه ..
اون زنی که توهین کرده ... که دستگیر شده به عنوان قاتل یکی از موکلاتون ...
همون که قربانی بوده ... و شاکی موکلتون ..
کمکش میکنین و بی گناهیش ثابت میشه ...
کم کم شروع میشه ...
هر دفعه با یه پرونده رو به رو میشین ...
که با زیر آبی های دقیق و خاص ... به شرکتای بزرگ کمک کردین تا کلاهبرداری کنن ... در برن ...
و مردمو قربانی کردین ...
اون موقع
اون لحظه
که گذشتتون جلوتون برملا میشه ...
وقتی می فهمین چه گذشته ای داشتین ...
بیزارین از اونی که بودین ...
ظالم بودن ؟!
به چه قیمتی ؟
رها کردن اون شرکت که با توجه به گذشته ازتون درخواست هایی داره که حالا نمی خواین انجامشون بدین احتمالا مهم ترین کاریه که میکنین ...
.
.
مهم نیس چه کاره این ؟!
ضریب هوشیتون چقده ؟!
اهل کجایین ؟!
اسم و رسمتون چیه ؟!
اما
تصور کنین ... اگه فراموشی بگیرین
و بعد با یه ذهن پاک به گذشتتون نگاه کنین
همین لحظه
چه حسی دارین ؟
تا چه حد راضی هستین ؟
از خودتون ؟
از کاراتون ؟
واسه مایی که اعتقاد داریم اون دنیایی هم وجود داره ... حساب و کتابی هم وجود داره
این مسئله خیلی پر رنگه
اگه الان نگا کنین به کارایی که کردین و تصمیمایی که گرفتین
فرصت جبران هس
اگه توشون اشتباهی بوده
اما وقتی به حساب رسیدیم
فرصتامون تموم شده
یادمون نره ... :)
یا علی 
