سلام
اوقات بخیر :)
چند روز دنبال یه جایی میگشتم برای نوشتن... همه گزینه ها رد میشدن ... نوع نوشتن.. اونجوری که میخواستم بنویسم... نمیذاشتن جاهای دیگه رو انتخاب کنم.. تا اینکه امروز متوجه شدم اونجایی که دنبالش میگردم و یادم رفته وبلاگمه! گذر زندگی!
اون روزا دلم نمی خواست بنویسم... روزای انتخاب رشته منظورمه...
همون روزایی که کلاسای ایین نامه هم میرفتم...
معلمی رد شد... من قلبا معلمی نمیخواستم. .. الان اینو میگم.. میدونین چرا؟ چون معلم بخوای بشی چه فرقی میکنه برات معلم دبیرستان باشی یا اموزگار ابتدایی... ؟!!!!
اون ته تها دیگه مامانینا میگفتن حالا که اینقدررررر دوست داری اون رشته رو برو...من اونوقت دلم میخواست خودمو گم و گور کنم... شک مثه خوره میفتاد به جونم... میتونی؟ میشه؟ ینی دوسش خواهی داشت خیلی زیاد؟؟؟
به من ومن میفتادم !!!
حالا هنوزم معلوم نشده بود دقیقا میخوان چقدر نیرو و چطوری بگیرن!
رفتم جشن قلم چی برای جایزه گرفتن...تنهای تنها... هیچکدومشون نیومدن... من بعد ازمون این نامه مقدماتی پیاده راه افتادم و تو راه خودمو کشتم که بالاخره باید چیکار کنم... اون روز بعد از ظهرقرار بود ظرفیتای تربیت معلم اعلام بشه... وقتی رسیدم دلم خواست کاش یکیشون بود... کاش....
یکی از دلایل تلاشم این بود که اونا بهم افتخار کنن...ولی نبودن وقتی من رفتم و جایزه گرفتم... درسته که خیلیا واقعا خیلیا بهتر از من بودن... ولی به هر حال من هم جزوشون بودم.. هرچند اخراش!!!!
کاش بودن... کاش...
اومد بالاخره... چون محل کار هم مشخص بود میگم فقط دوتا خانم برا ابتدایی میخواستن! پرید خیلی راحت.. خیلی ازراحت هم راحت تر...
درخواست دادن برای جای دیگه هم که نمیدونم امکانش بود یا نه واقعا مضحک بود! چرا؟ چون از نظر من هیجده ساله تو مرداد 95 اگر میخوام مسیری سادتر و معمولی تر برای زندگیم انتخاب کنم و خیلییییی زودتر از اونچه فکرشو بکنین تشکیل خانواده و باقی زندگی! مسلما نمیخوام تو یه شهر دیگه برم
همین الان مسیله برام باز شد! دقیقا همین الان
در واقع من اگر معلمی رو انتخاب میکردم هدفم به هیچ عنوان خود شغل نبود... اصلا... خود شغل مهم نبود! مزایا! اونا بودن که سوقم میدادن! پس من حاضر نبودم از خودگذشتگی براش به خرج بدم!!!
ولی راه بعدی.. میدونم باید برم... میدونم امکان داره شغلی در محل زندگیم پیدا نکنم و میدونم های دیگه... با توجه به امار و ارقام هایی که وجود داره یا تهران خواهم رفت یا اصفهان!
همینجوری که میرم تو دل قضیه اینا رو از وجودم میکشم بیرون! اره من برا این رشته حاضر بودم تهرانی که داره کشته مرده میده رو ول کنم !
شاید یکی از دلایل اصلیم این بود که حس خیلی خوبی برای رفتن به امیر کبیر, دارم حس خوبی برای رفتن به دانشگاه اصفهان دارم اما حس خوبی برای رفتن به علم و صنعت ندارم حس خوبی برای رفتن به خواجه نصیر ندارم!
نمیدونم قبول میشم یا نه ولی هر جایی که شد میدونم همونوری اکیه! :)
در واقع یه همچین حسی دارم... هر کدوم که میشد فرقی نداش همشون قرار بود اکی بشه چون من میخوام که اکی بشه :D
من مشتاقم. .. واقعا مشتاقم...
اینا به کنار....کلاسای شهرم رو رفتم :) ایین نامه قبول شدم و قراره ازمون شهر رو بدم هفته اینده...
برام دعا کنید... تلاشمو میکنم تا با رانندگیم یه راننده بی قانون دیگه به راننده های بی قانون اضافه نکنم!
خواهش میکنم...تا همه رعایت نکنن رانندگی اسون نمیشه... من می ترسم... خیلی میترسم...از این ماشینای در حال حرکت...
مربیم میگه تو گاز دادن خسیسی! من میدونم اونجاهایی که میگه باید گاز بدم اما از گاز دادنه میترسم... درستش میکنم اما از گاز زیادی میترسم...
حواستون بیشتر باشه...
اقایون به طور کل دل و جریت بیشتری برای اینکارا دارن از نظر من ولی نه به این معنا که خانوما تواناییشو ندارن... اتفاقا برعکس...من اون خانوم با احتیاط رو بیشتر قبول دارم...
اقایون با فرهنگ و مودب رو که حسابشون جداس اما با شمام
مذکر گرامی... تیکه انداختنات برا منه کار اموز اصن به چشم هم نمیاد...
چون اینقد حواسم به جلومه که نمیشنوم چی داری میگی!
:)
راستش این تیکه انداختنه چون واقعا کم متوجه میشم که چی میگن تاثیر خاصی هم نداره اما من از اون نگاه پر پوزخندی بدم میاد که به یه خانومی میزنن که تو یه جایی قرار گرفته که باید ماشینو ازاد کنه... بیارتش بیرون از پارک دور بزنه... و...
از نگاه با پوزخند و تمسخر بیزارم... برا خودم که هنوز ندیدم ولی برا بقیه چرا...
همین یکشنبه... اقا چنان داد کشید و خانم راننده رو به تمسخر گرفت که تو بازار همه توکهشون جلب شد... بعد که خانم رفت جوری با سرعت عقب رفت که نزدیک بود بخوره تو تیر چراغ برق! ینی واقعا رانندگی که پزشو میداد همین بود؟ سرعت! ؟ نمیدونم! ههه سر دلم باز شد چی گفتم ته صحبتام
خلاصه... گفتم که منم بگم حواسمون باشه که ما ها روحیاتمون فرق داره! این اساس خلقته! استثنا ها هم که همه جا هستن!
و راننده خوب بودن مهمه...اینکه بدونی کجا باید گازشو بگیری و بری و کجا باید اروم بری و متوقف شی...
من که حالا حالاها کار داره تا بشم یه راننده خوب ولی سعیمو میکنم... :)
ولی قول میدم اون بخش اروم رفتن و متوقف شدنو همیشه به موقع انجام بدم :))))
به یاد منم باشید هنگام دعا... انشالله که قبول بشم :) نشدمم no problem دفعه بعدی :)
یاعلی
